Beide Seiten der vorigen Revision
Vorhergehende Überarbeitung
Nächste Überarbeitung
|
Vorhergehende Überarbeitung
|
ant:1328 [2023/07/08 21:23] xaverkainzbauer |
ant:1328 [2023/09/06 13:47] (aktuell) xaverkainzbauer |
[[1327]] ← → [[1329]] | [[1327]] ← → [[1329]] |
| |
{%syn:title:ant:1328%} | {%syn:title:ant:1328%} ✔️ |
| |
[[1327]] ⟽ **[[cento_an:1typ|AN 1]]** ⟾ [[1331]] | [[1327]] ⟽ **[[cento_an:1typ|AN 1]]** ⟾ [[1331]] |
{%syn:analyse:ant:1328%} | {%syn:analyse:ant:1328%} |
| |
Iohánnes et páulus / dixerunt ad gallicanum . | Iohánnes et páulus / dixerunt ad gallicanum / |
Fác votum deo caeli / ét éris víctor st/→ melior quam fuisti. | Fác votum deo caeli / ét éris víctor / melior quam fuisti. |
| |
**[[cento_an:1inc_clv|1INC Clv]]** ([[1320]] ← → [[1332]]) Der Name "io-**hán**-nes" ist durch [[neumen:liqueszenz|Cephalicus]] und [[neumen:litterae#t|tenete]] betont, um nicht im Schatten des "paulus" überhört zu werden.\\ | **[[cento_an:1inc_clv|1INC Clv]]** nomen "io-**hán**-nes" cum [[neumen:liqueszenz|cephalicus]] et [[neumen:litterae#t|tenete]].\\ |
**[[cento_an:1ter_de5|1TER de5]]** ([[1327]] ← → [[1332]]) Der Verzicht auf eine Clivis für "dixé-**runt**", aber noch viel mehr das Fehlen des Durchgangtons "fa" zwischen" "mi" und "sol" bei **ad gal**-licanum" geben dem Text eine unerwartete Strenge.\\ | **[[cento_an:1ter_de5|1TER de5]]** cento sine transitus "fa" facit seneritatem.\\ |
**[[cento_an:1inc_clv|1INC Clv]]** ([[1320]] ← → [[1332]]) "fac" betont mit tenete und Episem, aber auch der Cephalicus wirkt zurück auf "fac"\\ | **[[cento_an:1inc_clv|1INC Clv]]** |
**[[cento_an:1med_triv|1MED triv]]** ([[1327]] ← → [[1331]]) von oben "ét éris víctor" die Melodie akzentuiert //drei// Silben. Das [[neumen:litterae#c_st_x|statim]] balanciert das Verhältnis von Binnencento und Terminatio wunderbar aus.\\ | **[[cento_an:1med_triv#des|1MED triv]]**. [[neumen:litterae#c_st_x|statim]] ad centonem secundum\\ |
**[[cento_an:1ter_de3|1TER de3]]** ([[1327]] ← → [[1331]]) Elegant ist der Cephalicus auf "quam" mit celeriter und sursum. //Unter// dem Köpfchen der Liqueszenz können nur zwei Buchstaben stehen: sursum oder inferius. sursum fordert viel Klang ein, während inferius einen eher lautlosen Stau fordert. Das celeriter verhindert ein Überbetonen trotz des sursum. | **[[cento_an:1ter_de3|1TER de3]]** cephalicus <fc #4682b4>"quam"</fc> cum celeriter et sursum. |
| |
| <fc #4682b4>"**fác** vo-//tum//"</fc> mit tenete //und// Episem, aber auch der Cephalicus wirkt zurück. Obwohl die Silbe "fac" auf der Finalisebene steht, ist sie Hauptakzent diese Cento.\\ |
| |
| |
| <fc #4682b4>"quam"</fc> //Unter// dem Köpfchen dieser Liqueszenzneume kann nur ein 'sursum' oder 'inferius' stehen. In dieser Position beschreibt der Buchstabe die Klangqualität der Liqueszenz: viel Klang (sursum) oder Stau ohne Klang (inferius). Hier steht bei "quam" zwar ein 'sursum', aber auch ein 'celeriter'. Das verhindert eine Übertreibung des 'sursum'. |
| ––––––– |
| |
{%syn:hs:ant:Xtab:1328:500%} | {%syn:hs:ant:Xtab:1328:500%} |
| |
{%syn:hs:ant:1328%} | {%syn:hs:ant:1328%} |